نوشابههای انرژیزا چه تاثیری بر بدن ما میگذارند؟
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۰۰۶۱۵
آفتابنیوز :
معمولا بعد از یک روز سخت کاری یا میان تمرینهای هوازی، نوشابههای انرژیزا مینوشیم. حتما میدانید که نوشابههای معمولی برای بدن ضرر دارند؛ اما نوشابههای انرژیزا چه اثری بر بدن ما میگذارند؟ شرکتهای سازندهی نوشابههای انرژیزا تخمین زدهاند که در سال ۲۰۲۴ به درآمدی حدود ۷۲ بیلیون دلار دست یابند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱. دهیدراته شدن بدن
شاید بسیاری از ما بدانیم که در نوشابههای انرژیزا کافئین وجود دارد و این مقدار دقیقا حدود ۱۶۰ گرم کافئین در هر ۱۶ اونس نوشابهی انرژیزا است. در هر قوطی رِدوول حدود ۸۰ گرم کافئین در ۸ اونس آن وجود دارد که برای به تصویر کشیدن بهتر این موضوع بهتر است اینگونه تصور کنید، بر اساس گزارش سازمان غذا و دارو، در هر لیوان قهوه ۱۰۰ میلی لیتری حدود ۸۰ میلیلیتر آن کافئین است. این به معنای مقدار زیاد نمک پنهان در نوشابههای انرژیزا است که باعث کمبود آب در بدن و بالا رفتن فشار خون میشود.
۲. افزایش ضربان قلب
بر اساس تحقیقات لیزا کان، کسانی که بیشتر از ۳۲ اونس کافئین در روز مینوشند ضربان قلب و فشار خون نامنظمی تا ۴ ساعت بعد از آن خواهند داشت. بر اساس تحقیقات یک روزنامهنگار کانادایی این نوشابهها در بین نوجوانها محبوبتر هستند به خصوص در مواقعی که ورزش میکنند. یک پسر نوجوان ۱۷ ساله بعد از نوشیدن نوشابهی انرژیزا در بین تمرینات هوازی به علت تپش قلب به اورژانس منتقل شد و این یعنی اثر این نوشابهها در زمان تمرین و بر نوجوانها بیشتر است.
۳. تخریب دندانها
آناستازیا ترستا، از بهداشت داندانپزشکی، میگوید: «نوشابههای انرژیزا اولین تخریب را از دندانهای ما شروع میکنند. به علت داشتن سیتریک اسید و قند، این تخریب به سرعت و شدت صورت میگیرد؛ زیرا که بستر از بین بردن مینای دندان و پوسیدگی را فراهم میکند». مینای دندان دیگر ترمیم نمیشوند و دندان رنگ زرد به خود میگیرد که مستعد پوسیدگی و لک پذیری است. از آنجایی که وجود سیتریک اسید در مشخصات نوشابههای انرژیزا درج نمیشود ما نمیدانیم بدن ما چقدر با خوردن یک لیوان، سیتریک اسید دریافت میکند.
۴. نوشابههای انرژیزا و انرژی کاذب
بسیاری از ما معتقد هستیم که بعد از نوشیدن آنها احساس سر زندگی میکنیم درحالی که مواد تشکیل دهندهی این دسته از نوشابهها؛ تورین، الکانیتین و گلوکورونولاکتون هستند که به هیچ عنوان انرژی آفرین نیستند، به همین علت بعد از بین رفتن اثرات نوشابه ما خستهتر از گذشته هستیم. تورین و الکانیتین آمینو اسیدهایی هستند که متابولیسم بدن را بالا میبرند و از ماهیچهها بیشتر کار میکشند. گلوکورونولاکتون که بیش از دو برابر قند مجاز مورد تایید سازمان بهداشت جهانی است، به هیچوجه انرژیزا نیست و باعث چاقی و مقاوم شدن بدن به انسولین طبیعی در خون میشود.
با دانستن این مطالب بهتر است به سلامتی خود اهمیت دهید و از خوردن نوشابههای انرژیزا صرفنظر کنید. آب میوههای طبیعی را برای داشتن بدنی سالم جایگزین کنید.
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: نوشابه انرژی زا نوشابه های انرژی زا ی انرژی زا نوشابه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۰۶۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه هاشمیطبا به رئیسی و کابینهاش: فکر میکنند روز عروسیشان است؛ برای یکدیگر نوشابه باز میکنند
مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
طعنه هاشمی طبا به مدافعان دولت رئیسی: در دولت روحانی، نگران سفره مردم بودید، اما در دولت جدید از پوشیدن لنگ و دمپایی و روزه گرفتن حرف میزنید.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد.
این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند.
از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند.
ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.